ARCHIWUM 2024

GALERIA ZDJĘĆ
PROGRAM



PROGRAM FESTIWALU

TEMAT PRZEWODNI:
„DUCH CZASU"


28-30.06.2024
KINO BIELSKIEGO DOMU KULTURY


DROGI RODZICU!
RÓWNOLEGLE Z PROJEKCJAMI
ODBYWAJĄ SIĘ WARSZTATY DLA DZIECI
PRZYPROWADŹ DZIECKO I OGLĄDAJ FILMY!
(dziecko należy wcześniej zapisać, informacja w opisie warsztatów)


piątek
28 CZERWCA

kliknij na wydarzenie
aby wyświetlić więcej informacji,
na warsztaty obowiązują zapisy

Międzynarodowa Stacja Kosmiczna od wielu lat unosi się nad naszymi głowami. Chcecie zobaczyć jaki widok ma mieszkaniec stacji kosmicznej? Jak Ziemia wygląda z wysokości 100 km? Zapraszamy wszystkich na specjalnie w tym celu przygotowany pokaz.

Andrzej Koba (ur. w 1976 r. na Lubelszczyźnie) - myśliciel oraz obserwator rzeczywistości. Bez matury. Były londyński skłoters a obecnie „bieszczadnik". Kilka tygodni temu wrócił z trekkingu w Himalajach. Porozmawiamy o tybetańskim kole życia i sposobach patrzenia na rzeczywistość.

Ojciec i córka podróżują przez świat, którego połowa populacji wymarła w wyniku pandemii. Ich człowieczeństwo wystawiane jest na próbę. „Light of my life" to wzruszajacy, kameralny oraz dojrzały scenariusz i reżyseria Casey'a Afflecka, brata Bena Afflecka.

Joanna Polak – reżyserka i animatorka. Urodzona w Lublinie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie i Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. Dyplom mgr sztuki ze specjalnością film animowany uzyskała w 2003 r. W 2011 r. obroniła pracę doktorską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, uzyskując tym samym tytuł doktora sztuk plastycznych. W 2019 r. uzyskała tytuł doktora habilitowanego na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu i otrzymała tytuł profesora PJATK na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Jest autorką książki „Hotel Mirage – wycinanka komputerowa w animacji filmoterapeutycznej” i 5 rozdziałów o tematyce animacji filmowej w różnych wydawnictwach książkowych. Jest członkiem ASIFA Poland (Association Internationale du Film d’Animation – Międzynarodowego Stowarzyszenia Filmu Animowanego) zrzeszającej twórców oraz ludzi związanych ze środowiskiem animacji oraz Związku Polskich Artystów Plastyków w Lublinie.


Od 2007 r. przeprowadziła kilkadziesiąt warsztatów z zakresu animacji filmowej zarówno dla dzieci jak i mistrzowskie dla dorosłych nauczycieli tego zawodu również za granicą (Austria, Rosja, USA, Serbia). Jest stypendystką: Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu (2021), Prezydenta Miasta Lublin (2021, 2017), Marszałka Województwa Lubelskiego (2019, 2017). Przebywała również na stypendium Artist In Residence w MuseumsQuartier w Wiedniu w Austrii (2009) i na zaproszenie ART. Domus w Brnie w Czechach (1995). Zasiadała w jury festiwali i konkursów polskich i zagranicznych (USA, Serbia, Słowenia, Rosja, Białoruś, Indie). Filmy i video instalacje Joanny Polak były prezentowane na ponad 900 festiwalach, prezentacjach i wystawach oraz wielu kanałach telewizyjnych (Europa, Azja, USA). Filmy zdobyły 65 nagród i wyróżnień w Polsce i za granicą (Włochy, Chiny, Indie, USA, Rosja, Irlandia, Serbia, Rumunia, Białoruś, Słowenia, Chorwacja, Czechy, Węgry). Jest reżyserem ponad 170 filmów, głównie animowanych. Aktualne poszukiwania twórcze artystki skupiają się wokół animacji dla dorosłych i dla dzieci oraz eksperymentów z video instalacją symultaniczną.

Działa w obrębie techniki wycinanki komputerowej, wykorzystując do jej tworzenia klasyczną technikę wycinanki animowanej i graficzne techniki komputerowe 2D. W obrębie jej zainteresowań jest obserwacja reakcji terapeutycznej widza na obraz animowany, nie stroniąc przy tym od pokazów symultanicznych i bodźców podprogowych. Zmusza widza do podróży i zagłębienie się w sposób postrzegania filmu przez artystę np.: ukazując jednocześnie obraz na wielu płaszczyznach (ścianach) , tworząc video instalacje zachęcające do dotyku , lub dobierając odpowiednia grupę terapeutyczną . Bawi się z widzem ukazując na pozór nieskomplikowane historie, często zabarwione dowcipem i okraszone prostym rysunkiem. Niejednokrotnie obserwator wybucha spontanicznym śmiechem, który po zakończeniu filmu często zamiera mu na twarzy. Filmy bowiem zawierają podwójne dno, neutralne dla postronnych obserwatorów, ale pouczające lub wpływające na świadomego odbiorcę. Taką właściwość animowanych ruchomych obrazów autorka wykorzystuje w swoich badaniach nad filmoterapią, gdzie ten sam film potrafi wpłynąć relaksująco lub irytująco w zależności od odbiorcy. Medium, użyte w wystawach i prezentacjach jest dobierane w zależności od treści, którą autorka chce przekazać odbiorcy.”

Dużą część swojej pracy poświęca pracy z najmłodszymi twórcami i zarazem odbiorcami jej twórczości, którym stara się zaszczepić (poprzez formę zabawy) zainteresowanie tą formą sztuki. Bajki dla dzieci z serii „Opowieści Pogranicza” z Ośrodka Pogranicze w Sejnach czy „Animacje Legend Lubelskich” to produkcje, które zostały zauważone i wyróżnione na wielu festiwalach filmowych.

Jest wykładowcą animacji i grafiki multimedialnej na Uniwersytecie Marii-Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie na stanowisku profesora uczelnianego.


sobota
29 CZERWCA

kliknij na wydarzenie
aby wyświetlić więcej informacji,
na warsztaty obowiązują zapisy

Producenci "Shreka", „Madagaskaru" i „Kung Fu Pandy" przedstawiają film na podstawie książki Cressidy Cowell „Jak wytresować smoka", której akcja rozgrywa się w świecie Wikingów i dzikich smoków. Bohaterem filmu jest nastoletni Wiking mieszkający na wyspie Berk, gdzie walki ze smokami są codziennością. Zbliża się właśnie czas inicjacji i jedyna szansa na udowodnienie plemieniu i ojcu swojej wartości. Kiedy jednak okazuje się, że zamiast wytresować smoka, nastolatek zaprzyjaźnia się z nim, cały jego świat staje na głowie.

Podróż po rozległym historycznie oceanie współczesnej kultury medialnej. Dowiadujemy się, jak powstała camera obscura, oglądamy pierwszy pokaz ruchomego obrazu, obserwujemy wynalezienie kamery internetowej, odwiedzamy dzisiejsze Hollywood i poznajemy lepiej świat wypełniony 45 miliardami aparatów.

Dowcipny i prowokujący do myślenia film śledzi rozwój kultury obrazu w znanej nam do tej pory formie. Łączy propagandowe materiały o Władimirze Putinie i Kim Jong-unie, z materiałami zza kulis grupy bojowników ISIS w Jemenie, newsami transmitowanymi na żywo, klipami rosyjskiej młodzieży wykonującej karkołomne akrobacje na szczycie najwyższych budynków świata, newsami transmitowanymi na żywo, a także wstrząsającymi fotografiami prasowymi przedstawiającymi przemoc.

Film poszerza nasze rozumienie wizualnego świata, w którym obecnie żyjemy. Zadaje pytanie o niekontrolowaną obsesję ludzkości na punkcie obrazu i społeczne konsekwencje, jakie się z tym wiążą. Bada wpływ kultury medialnej na społeczne zachowania, a także skutki, jakie niesie ze sobą fakt bycia narażonym na miliardy obrazów konkurujących codziennie o naszą uwagę. Aparat to fantastyczny wynalazek, o ile nie jest traktowany jako maszyna napędowa wartego miliardy euro przemysłu wizualnego.


Obowiązują zapisy
informacja pod nr tel. 85 730 34 14


Prowadzący - dr inż. Radosław Żyłka
Jestem ojcem dwóch dziewczynek: Marysi (6 lat) i Tosi (2 lata). Posiadam stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie Inżynieria Środowiska, Energetyka i Górnictwo.Przez ponad 10 lat pracowałem w przemyśle spożywczym, na stanowiskach związanych ze zużyciem mediów energetycznychoraz gospodarką wodno – ściekową.

Jestem pasjonatem technologii oczyszczania ścieków przemysłowych i uzdatniania wody. Obecnie, prowadząc własną działalność,skupiam się na poprawie efektywności energetycznej swoich klientów.Zdobytą wiedzę i doświadczenie regularnie poddaję ocenie,publikując artykuły w recenzowanych czasopismach. Jestem autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji w literaturze branżowej w kraju i za granicą. W roli prelegenta, dzielę się wynikami pracy na licznych konferencjach naukowo – technicznych.

Część teoretyczna:
- Właściwości fizykochemiczne wody oraz właściwości
nieznane w formie ciekawostek
- Obieg wody w przyrodzie
- Sposoby dostarczania wody do domów
- Podział wód, metody ujmowania wód na potrzeby ludności
- Metody uzdatniania wody
- Zalety wody kranowej, porównanie wody kranowej z wodami butelkowanymi
- Przekazanie dzieciakom doświadczeń zdobytych w przemyśle napojowym – promowanie picia wody zamiast napojów słodzonych
- Wiele ciekawostek, przekazywanych dzieciakom w formie interakcji i zagadek

Część eksperymentalna:
- Przygotowanie własnego złoża filtracyjnego z udziałem dzieci
- Omówienie właściwości fizycznych piasku, żwiru, węgla aktywnego
- Przygotowanie syntetycznie zanieczyszczonej wody, przedstawienie dzieciakom właściwości pierwiastków zanieczyszczających wodę
- Przeprowadzenie filtracji, analiza wyników

Obowiązują zapisy, informacja pod nr tel. 85 730 34 14

Animatorzy zapraszają dzieci do wspólnej zabawy w teatr i muzykę metodą improwizacji.

Joanna Polak – reżyserka i animatorka. Urodzona w Lublinie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie i Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. Dyplom mgr sztuki ze specjalnością film animowany uzyskała w 2003 r. W 2011 r. obroniła pracę doktorską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, uzyskując tym samym tytuł doktora sztuk plastycznych. W 2019 r. uzyskała tytuł doktora habilitowanego na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu i otrzymała tytuł profesora PJATK na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Jest autorką książki „Hotel Mirage – wycinanka komputerowa w animacji filmoterapeutycznej” i 5 rozdziałów o tematyce animacji filmowej w różnych wydawnictwach książkowych. Jest członkiem ASIFA Poland (Association Internationale du Film d’Animation – Międzynarodowego Stowarzyszenia Filmu Animowanego) zrzeszającej twórców oraz ludzi związanych ze środowiskiem animacji oraz Związku Polskich Artystów Plastyków w Lublinie.


Od 2007 r. przeprowadziła kilkadziesiąt warsztatów z zakresu animacji filmowej zarówno dla dzieci jak i mistrzowskie dla dorosłych nauczycieli tego zawodu również za granicą (Austria, Rosja, USA, Serbia). Jest stypendystką: Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu (2021), Prezydenta Miasta Lublin (2021, 2017), Marszałka Województwa Lubelskiego (2019, 2017). Przebywała również na stypendium Artist In Residence w MuseumsQuartier w Wiedniu w Austrii (2009) i na zaproszenie ART. Domus w Brnie w Czechach (1995). Zasiadała w jury festiwali i konkursów polskich i zagranicznych (USA, Serbia, Słowenia, Rosja, Białoruś, Indie). Filmy i video instalacje Joanny Polak były prezentowane na ponad 900 festiwalach, prezentacjach i wystawach oraz wielu kanałach telewizyjnych (Europa, Azja, USA). Filmy zdobyły 65 nagród i wyróżnień w Polsce i za granicą (Włochy, Chiny, Indie, USA, Rosja, Irlandia, Serbia, Rumunia, Białoruś, Słowenia, Chorwacja, Czechy, Węgry). Jest reżyserem ponad 170 filmów, głównie animowanych. Aktualne poszukiwania twórcze artystki skupiają się wokół animacji dla dorosłych i dla dzieci oraz eksperymentów z video instalacją symultaniczną.

Działa w obrębie techniki wycinanki komputerowej, wykorzystując do jej tworzenia klasyczną technikę wycinanki animowanej i graficzne techniki komputerowe 2D. W obrębie jej zainteresowań jest obserwacja reakcji terapeutycznej widza na obraz animowany, nie stroniąc przy tym od pokazów symultanicznych i bodźców podprogowych. Zmusza widza do podróży i zagłębienie się w sposób postrzegania filmu przez artystę np.: ukazując jednocześnie obraz na wielu płaszczyznach (ścianach) , tworząc video instalacje zachęcające do dotyku , lub dobierając odpowiednia grupę terapeutyczną . Bawi się z widzem ukazując na pozór nieskomplikowane historie, często zabarwione dowcipem i okraszone prostym rysunkiem. Niejednokrotnie obserwator wybucha spontanicznym śmiechem, który po zakończeniu filmu często zamiera mu na twarzy. Filmy bowiem zawierają podwójne dno, neutralne dla postronnych obserwatorów, ale pouczające lub wpływające na świadomego odbiorcę. Taką właściwość animowanych ruchomych obrazów autorka wykorzystuje w swoich badaniach nad filmoterapią, gdzie ten sam film potrafi wpłynąć relaksująco lub irytująco w zależności od odbiorcy. Medium, użyte w wystawach i prezentacjach jest dobierane w zależności od treści, którą autorka chce przekazać odbiorcy.”

Dużą część swojej pracy poświęca pracy z najmłodszymi twórcami i zarazem odbiorcami jej twórczości, którym stara się zaszczepić (poprzez formę zabawy) zainteresowanie tą formą sztuki. Bajki dla dzieci z serii „Opowieści Pogranicza” z Ośrodka Pogranicze w Sejnach czy „Animacje Legend Lubelskich” to produkcje, które zostały zauważone i wyróżnione na wielu festiwalach filmowych.

Jest wykładowcą animacji i grafiki multimedialnej na Uniwersytecie Marii-Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie na stanowisku profesora uczelnianego. 

Czy rozmaite metody pozbywania się śmieci mogą stanowić dobry temat dla filmu? Tak, jeśli zabiera się za to austriacki reżyser Nikolaus Geyrhalter. Najwyższa jakość zdjęć i dźwięku pozwalają przenieść się do odległych zakątków globu: do alpejskich kurortów, rajskich Malediwów, Nepalu i na koniec na pustynię w Nevadzie, podczas Festiwalu Burning Man. Patrząc, jak ludzie w tych miejscach pozbywają się odpadów, poznajemy lepiej naszą naturę początku XXI wieku i jej wpływ na planetę. Ten zadziwiająco piękny film, nagradzany na wielu filmowych festiwalach, wprowadza publiczność w dysonans, który długo z nią pozostaje. Angielski tytuł filmu "Matter out of Place" jest naukowym określeniem przedmiotu, który nie powinien się w danym miejscu znajdować. Film, pokazuje piękno naszej planety, jednocześnie uświadamiając, że trudno już znaleźć na niej miejsce, które nie byłoby zaśmiecone.

Najnowsze dzieło zdobywcy Oscara Mela Gibsona (Pasja, Braveheart) to pełen rozmachu, zapierający dech w piersiach przygodowy film akcji, rozgrywający się w burzliwym okresie upadku wielkiej cywilizacji Majów. Łapa Jaguara – młody wojownik ze spokojnego, żyjącego w harmonii plemienia zamieszkującego dżunglę, zostaje pojmany przez okrutnych przybyszów i zmuszony do odbycia niebezpiecznej wyprawy do nieznanego świata cywilizacji opartej na strachu i ucisku, na końcu której czeka go ołtarz ofiarny. Mężczyzna podejmuje jednak desperacką próbę ratowania życia i ucieczki z przeklętego miasta. Miłość do żony i rodziny, więź z plemieniem dadzą mu nadludzką siłę, potrzebną by samotnie przemierzyć dżunglę i stawić czoła depczącemu po piętach pościgowi.

Joanna Polak – reżyserka i animatorka. Urodzona w Lublinie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie i Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. Dyplom mgr sztuki ze specjalnością film animowany uzyskała w 2003 r. W 2011 r. obroniła pracę doktorską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, uzyskując tym samym tytuł doktora sztuk plastycznych. W 2019 r. uzyskała tytuł doktora habilitowanego na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu i otrzymała tytuł profesora PJATK na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Jest autorką książki „Hotel Mirage – wycinanka komputerowa w animacji filmoterapeutycznej” i 5 rozdziałów o tematyce animacji filmowej w różnych wydawnictwach książkowych. Jest członkiem ASIFA Poland (Association Internationale du Film d’Animation – Międzynarodowego Stowarzyszenia Filmu Animowanego) zrzeszającej twórców oraz ludzi związanych ze środowiskiem animacji oraz Związku Polskich Artystów Plastyków w Lublinie.


Działa w obrębie techniki wycinanki komputerowej, wykorzystując do jej tworzenia klasyczną technikę wycinanki animowanej i graficzne techniki komputerowe 2D. W obrębie jej zainteresowań jest obserwacja reakcji terapeutycznej widza na obraz animowany, nie stroniąc przy tym od pokazów symultanicznych i bodźców podprogowych. Zmusza widza do podróży i zagłębienie się w sposób postrzegania filmu przez artystę np.: ukazując jednocześnie obraz na wielu płaszczyznach (ścianach) , tworząc video instalacje zachęcające do dotyku , lub dobierając odpowiednia grupę terapeutyczną . Bawi się z widzem ukazując na pozór nieskomplikowane historie, często zabarwione dowcipem i okraszone prostym rysunkiem. Niejednokrotnie obserwator wybucha spontanicznym śmiechem, który po zakończeniu filmu często zamiera mu na twarzy. Filmy bowiem zawierają podwójne dno, neutralne dla postronnych obserwatorów, ale pouczające lub wpływające na świadomego odbiorcę. Taką właściwość animowanych ruchomych obrazów autorka wykorzystuje w swoich badaniach nad filmoterapią, gdzie ten sam film potrafi wpłynąć relaksująco lub irytująco w zależności od odbiorcy. Medium, użyte w wystawach i prezentacjach jest dobierane w zależności od treści, którą autorka chce przekazać odbiorcy.”

Dużą część swojej pracy poświęca pracy z najmłodszymi twórcami i zarazem odbiorcami jej twórczości, którym stara się zaszczepić (poprzez formę zabawy) zainteresowanie tą formą sztuki. Bajki dla dzieci z serii „Opowieści Pogranicza” z Ośrodka Pogranicze w Sejnach czy „Animacje Legend Lubelskich” to produkcje, które zostały zauważone i wyróżnione na wielu festiwalach filmowych.

Jest wykładowcą animacji i grafiki multimedialnej na Uniwersytecie Marii-Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie na stanowisku profesora uczelnianego.



niedziela
30 CZERWCA

kliknij na wydarzenie
aby wyświetlić więcej informacji,
na warsztaty obowiązują zapisy

Przed barankiem Shaunem i jego stadkiem otwierają się gwiezdne wrota wiodące wprost do międzyplanetarnej przygody, gdy na ich farmie ląduje obdarzona niesłychanymi mocami i nieodpartym urokiem przybyszka z odległej galaktyki. Shaun będzie musiał pomóc jej odnaleźć odległy dom i umknąć stąpającej jej po piętach tajnej organizacji. Czy uda mu się zapobiec Farmageddonowi i w towarzystwie kosmatych kosmonautów powrócić na ukochaną farmę?

Jestem biologiem i wraz z moją koleżanką chemikiem prowadzimy aloesową edukację w różnych instytucjach. Organizujemy warsztaty dla Kobiet.

W Kuwejcie każdy ma prawo do pracy, więc w niektórych miejscach na jednym stanowisku zatrudnionych jest 20 osób, które przychodzą do pracy tylko po to, żeby w niej być. Z wykonywaniem konkretnych zadań nie ma to nic wspólnego. W Korei Południowej pracuje się tak dużo, że wprowadzono tam nawet politykę wyłączania komputerów pod koniec dnia, żeby pracownicy nie mogli już dłużej pracować. 14-godzinny dzień pracy to w tym kraju norma i oznaka szacunku. Z kolei w Stanach Zjednoczonych co roku pracownicy rezygnują z ponad 500 milionów godzin urlopu z obawy o utratę pracy. Tymczasem roboty są już gotowe do przejęcia większości wykonywanych przez człowieka zadań, co w efekcie uczyni nas bezrobotnymi.

Wiele zmieniło się od czasu, gdy grupa purytańskich księży wynalazła w XVII wieku pojęcie etyki pracy. W XXI wieku samo pojęcie "pracy" pod wieloma względami się rozpada. To idealna sytuacja dla szwedzkiego mistrza kina dokumentalnego Erika Gandiniego, który podróżuje po całym świecie i wnikliwie, z egzystencjalnym humorem bada, co oznacza dziś słowo "praca" i czy w ogóle ma ono jeszcze dla nas jakieś znaczenie.

Warsztaty skierowane do dzieci, młodzieży i dorosłych. Podczas zajęć bedziemy mogli poznać podstawy pracy z materiałami ceramicznymi - gliną i gipsem. Stawiamy na twórczą zabawę - edukację w niezobowiązującej atmosferze. Uczestnicy bedą mieli okazję rozwinąć swoje umiejętności manualne, jednocześnie poznając materiał i jego właściwości. Masze spotaknie to działanie w oparciu o temat przewodni lub według pomysłu uczestników. Na pierwszym miejscu stawiamy kreatywność.

W ramach warsztatów otrzymacie:
- 2 godziny wspólnych zajęć
- rozwój motoryki małej i koordynacji wzrokowo ruchowej przez zabawę!
- możliwość wyrażenia siebie! glina jest zaskującym materiałem, który otwiera przestrzeń i wyobraźnię.
- po skończonych zajęciach zabieramy do domu dekoracyjną płytkę która może byc początkiem wspaniałej przygody.

Prowadzący - Maciej Niewiński, absolwent białostockiego wydziału architektury. Pasjonat rękodzieła oraz budownictwa tradycyjnego i proekologicznego. W swojej pracy duży nacisk kładzie na nawiązanie do tradycji oraz zachowania zrównoważonego rozwoju.

„Polskość" to innowacyjny film dokumentalny, który rzuca nowe światło na tożsamość narodową Polaków. Wykorzystując wyniki badań Laboratorium Poznania Politycznego Instytutu Psychologii PAN, film zaprasza widzów do zgłębienia różnorodnych perspektyw na polskość, prezentując siedem unikalnych historii osób żyjących w Polsce.

Po filmie spotkanie z reżyserem Pawłem Nazarukiem i mieszkankami Podlasia występującymi w filmie - Urszulą Zawadzką, Angeliką Wińską oraz Niną Mikołajewicz.

Obowiązują zapisy, informacja pod nr tel. 85 730 34 14

Animatorzy zapraszają dzieci do wspólnej zabawy w teatr i muzykę metodą improwizacji.

W bujnym, zielonym lesie w południowej Estonii grupa kobiet zbiera się w tradycyjnej saunie, żeby wspólnie dzielić najgłębsze sekrety, przemyślenia i czerpać z siły swojej wspólnoty. Otoczone dymem i żarem obnażają nie tylko ciała, ale i emocje. Wypędzają z siebie lęki i wstyd, żeby odzyskać siłę i energię do życia. Film portretuje ten intymny rytuał, który odbywa się w ciasnej i ciemnej przestrzeni nasyconej oddechem i parą. Gorąc i pot są tu namacalne równie mocno, jak cielesność. Obserwujemy ciała i twarze skąpane w mroku w procesie wspólnotowego oczyszczania. Dowiadujemy się, czego doświadczyły w swoim życiu.
Namacalne i uniwersalne opowieści pokazują uniwersalizm, wspólnotowość oraz podkreślają rolę kolektywnego myślenia w radzeniu sobie z problemami. "Siostrzeństwo świętej sauny" przepełnia autentyczne piękno, które nie płynie z posiadania idealnego ciała, ale humoru, mądrości i samoświadomości. Film kręcony przez 8 lat jest również portretem estońskiej dymnej sauny wpisanej na Reprezentatywną Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO. Oryginalna ścieżka dźwiękowa jest wynikiem twórczej współpracy islandzkiego kompozytora Eðvarð Egilssona i eksperymentalnego folkowego trio EETER.

Obowiązują wejściówki,
informacja pod nr tel. 85 730 34 14


Stany Zjednoczone balansują na krawędzi upadku. Skorumpowany prezydent wzywa obywateli do walki przeciwko „sojuszowi z Florydy i zachodnim siłom Teksasu i Kalifornii”. Fotografka wojenna Lee (Kirsten Dunst) wraz z grupą dziennikarzy próbuje dostać się do Waszyngtonu, będącego epicentrum dramatycznych wydarzeń, by przeprowadzić ostatni wywiad z prezydentem. W tej misji towarzyszy im ambitna, lecz niedoświadczona dziennikarka Jessie (Cailee Spaeny). Lee, mimo początkowej niechęci, zostaje jej mentorką.

Joanna Polak – reżyserka i animatorka. Urodzona w Lublinie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie i Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu na Wydziale Komunikacji Multimedialnej. Dyplom mgr sztuki ze specjalnością film animowany uzyskała w 2003 r. W 2011 r. obroniła pracę doktorską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, uzyskując tym samym tytuł doktora sztuk plastycznych. W 2019 r. uzyskała tytuł doktora habilitowanego na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu i otrzymała tytuł profesora PJATK na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Jest autorką książki „Hotel Mirage – wycinanka komputerowa w animacji filmoterapeutycznej” i 5 rozdziałów o tematyce animacji filmowej w różnych wydawnictwach książkowych. Jest członkiem ASIFA Poland (Association Internationale du Film d’Animation – Międzynarodowego Stowarzyszenia Filmu Animowanego) zrzeszającej twórców oraz ludzi związanych ze środowiskiem animacji oraz Związku Polskich Artystów Plastyków w Lublinie.


Działa w obrębie techniki wycinanki komputerowej, wykorzystując do jej tworzenia klasyczną technikę wycinanki animowanej i graficzne techniki komputerowe 2D. W obrębie jej zainteresowań jest obserwacja reakcji terapeutycznej widza na obraz animowany, nie stroniąc przy tym od pokazów symultanicznych i bodźców podprogowych. Zmusza widza do podróży i zagłębienie się w sposób postrzegania filmu przez artystę np.: ukazując jednocześnie obraz na wielu płaszczyznach (ścianach) , tworząc video instalacje zachęcające do dotyku , lub dobierając odpowiednia grupę terapeutyczną . Bawi się z widzem ukazując na pozór nieskomplikowane historie, często zabarwione dowcipem i okraszone prostym rysunkiem. Niejednokrotnie obserwator wybucha spontanicznym śmiechem, który po zakończeniu filmu często zamiera mu na twarzy. Filmy bowiem zawierają podwójne dno, neutralne dla postronnych obserwatorów, ale pouczające lub wpływające na świadomego odbiorcę. Taką właściwość animowanych ruchomych obrazów autorka wykorzystuje w swoich badaniach nad filmoterapią, gdzie ten sam film potrafi wpłynąć relaksująco lub irytująco w zależności od odbiorcy. Medium, użyte w wystawach i prezentacjach jest dobierane w zależności od treści, którą autorka chce przekazać odbiorcy.”

Dużą część swojej pracy poświęca pracy z najmłodszymi twórcami i zarazem odbiorcami jej twórczości, którym stara się zaszczepić (poprzez formę zabawy) zainteresowanie tą formą sztuki. Bajki dla dzieci z serii „Opowieści Pogranicza” z Ośrodka Pogranicze w Sejnach czy „Animacje Legend Lubelskich” to produkcje, które zostały zauważone i wyróżnione na wielu festiwalach filmowych.

Jest wykładowcą animacji i grafiki multimedialnej na Uniwersytecie Marii-Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie na stanowisku profesora uczelnianego.

Festiwal Filmowy Niebieska Kropka 2023. Wszelkie prawa zastrzeżone.

No Code Website Builder